Αρθροπάθεια - τι είναι και μέθοδοι θεραπείας

Η αρθροπάθεια (οστεοάρθρωση) είναι μια ασθένεια των αρθρώσεων που οδηγεί στην καταστροφή τους. Επηρεάζει το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού.

Όταν διαγνωστεί με οστεοαρθρίτιδα, τα συμπτώματα είναι σοβαρά και η θεραπεία της νόσου πρέπει να είναι ολοκληρωμένη.

Είναι απαραίτητο να μειώσετε το στρες, να ομαλοποιήσετε τη διατροφή, να αφαιρέσετε τη φλεγμονή και να ανακουφίσετε τους μυϊκούς σπασμούς. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της αρθροπάθειας, πώς να προσδιορίσετε την εμφάνισή της και ποια θεραπεία να επιλέξετε;

Αρθροπάθεια - τι είναι;

Η αρθροπάθεια των αρθρώσεων είναι εκφυλιστικές αλλαγές στη δομή τους, οι οποίες συνοδεύονται από πόνο και ορατή παραμόρφωση. Το δεύτερο όνομα της νόσου, που χρησιμοποιείται στη διεθνή ταξινόμηση, είναι οστεοαρθρίτιδα. Ας δούμε τους λόγους για τους οποίους εμφανίζεται και πώς γίνεται η διάγνωση. Οστεοαρθρίτιδα - τι είναι;

Η ασθένεια ξεκινά με υποσιτισμό του χόνδρου και την καταστροφή του. Το εσωτερικό στρώμα χόνδρου γίνεται λεπτό, η άρθρωση χάνει τη δύναμη και ο οστικός ιστός γεμίζει με άλατα και αυξήσεις (για να αντισταθμιστεί η δύναμη).

Γι' αυτό η αρθροπάθεια ονομάζεται παραμορφωτική αρθροπάθεια - καθώς αναπτύσσεται, η άρθρωση παίρνει ένα άσχημο «στριμμένο» σχήμα.

Η παραμορφωτική αρθροπάθεια έχει τρία στάδια ανάπτυξης:

• Οστεοαρθρίτιδα 1ου βαθμού - δεν έχει αισθητά συμπτώματα, εκτός από ένα ελαφρύ τσούξιμο και περιοδικό πόνο κατά την κίνηση.
• Οστεοαρθρίτιδα 2ου βαθμού - συνοδεύεται από σχηματισμό αυξήσεων, εμφάνιση αισθητού πόνου, αυξημένο τσούξιμο, εξασθένηση των μυών.
• Η αρθροπάθεια 3ου βαθμού ονομάζεται οξεία μορφή της νόσου. Η οξεία αρθροπάθεια συνοδεύεται από την εμφάνιση παραμορφώσεων των αρθρώσεων και περιορισμένη κινητικότητα.

Ποιες αρθρώσεις επηρεάζει η αρθροπάθεια;

Η παραμόρφωση και η φλεγμονή επηρεάζουν συχνότερα τις αρθρώσεις των κάτω άκρων - ισχίο, γόνατο, δάχτυλα ποδιών (συνήθως το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού). Λιγότερο συχνά - αστραγάλους και δάχτυλα.

Ωστόσο, είναι πιθανό η ασθένεια να αναπτυχθεί και σε άλλα μέρη του σώματος.

Με την κοξάρθρωση, οι αρθρώσεις του ισχίου επηρεάζονται (συχνά η αιτία της κόξαρθρωσης είναι η μη θεραπευμένη συγγενής δυσπλασία). Η καταστροφή των σπονδυλικών αρθρώσεων ονομάζεται σπονδυλαρθρίτιδα και η καταστροφή των αρθρώσεων του γόνατος ονομάζεται γονάρθρωση. Η βλάβη σε πολλές αρθρώσεις ονομάζεται πολυάρθρωση.

Τα συμπτώματα της πολυάρθρωσης είναι η σοβαρότητα της γενικής κατάστασης, ο επιπολασμός της διαδικασίας, η καμπυλότητα και ο πόνος σε πολλές αρθρώσεις ταυτόχρονα (πόδια, χέρια, δάχτυλα, σπονδυλική στήλη).

Η φλεγμονή στην πολυάρθρωση εξαπλώνεται ασύμμετρα, επηρεάζοντας διαφορετικές αρθρώσεις των οστών με διαφορετικούς τρόπους. Μόλις διαγνωστεί η πολυάρθρωση, η διάρκεια της θεραπείας ποικίλλει.

Αιτίες αρθρώσεων

Ο σχηματισμός της αρθροπάθειας προωθείται από δύο λόγους - το άγχος και την έλλειψη επαρκούς διατροφής, η οποία παρέχει βιταμίνες και μέταλλα για την αποκατάσταση των ιστών. Οι αρθρώσεις κάθε ανθρώπου αντέχουν στρες. Για τους αθλητές και τους χορευτές, κατά τη διάρκεια της σωματικής εργασίας το φορτίο στα πόδια είναι μεγαλύτερο, πράγμα που σημαίνει ότι οι αρθρώσεις των οστών φθείρονται πιο γρήγορα και απαιτούν διατροφή υψηλής ποιότητας. Με έναν ήρεμο τρόπο ζωής, η συσκευή στήριξης φθείρεται πιο αργά, αλλά απαιτεί και περιοδική ανανέωση των ιστών.

Ως εκ τούτου, η κύρια προϋπόθεση για την καταστροφή και την παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι ο υποσιτισμός και η αδυναμία απορρόφησης χρήσιμων συστατικών, που συχνά συμβαίνει λόγω μεταβολικών διαταραχών.

Παραθέτουμε τους παράγοντες που συμβάλλουν στη φθορά των αρθρώσεων και στις μεταβολικές διαταραχές:

• Μυϊκή αδυναμία και ακατάλληλη φόρτιση των αρθρώσεων. Η αδυναμία ενός ή περισσότερων μυών αυξάνει το φορτίο στην άρθρωση και το κατανέμει άνισα μέσα στην οστική άρθρωση. Επίσης, ακατάλληλη φόρτιση των μυών συμβαίνει με την πλατυποδία και τη σκολίωση, οπότε με αυτές τις «ακίνδυνες» ασθένειες, ο ιστός του χόνδρου φθείρεται με την ηλικία και εμφανίζεται η αρθροπάθεια.

  Η πιθανότητα αρθροπάθειας αυξάνεται με την έντονη σωματική δραστηριότητα.

  Εάν τα ημερήσια φορτία υπερβαίνουν τις δυνατότητες των οστικών ιστών, σχηματίζονται μικροτραύματα. Εμφανίζονται πάχυνση στα σημεία του τραυματισμού, τα οποία μεγαλώνουν με την πάροδο του χρόνου και παραμορφώνουν την άρθρωση.

• Μεταβολικές διαταραχές (γαστρεντερικές παθήσεις - στασιμότητα της χολής, δυσβακτηρίωση, γαστρίτιδα, χολοκυστίτιδα, παγκρεατίτιδα, μεταβολική νόσο - διαβήτης).
• Ψυχοσωματικά αίτια - η ψυχοσωματική της αρθρώσεως επιβεβαιώνει ότι μια αρνητική συναισθηματική κατάσταση γίνεται και η αιτία της νόσου. Το στρες σχηματίζει μυϊκούς σπασμούς, το συνεχές στρες διαταράσσει τη διατροφή όλων των ιστών (εσωτερικά όργανα, οστά, αρθρώσεις).
• Κληρονομικότητα (ο τύπος του μεταβολισμού και οι πιθανές διαταραχές του κληρονομούνται, τάση για μυϊκή αδυναμία ή ακατάλληλο σχηματισμό της οστικής συσκευής, κακή πέψη - που είναι η βάση για την ανάπτυξη αρθρώσεων σε μεγάλη ηλικία).

Η αρθροπάθεια είναι μια ασθένεια των φθαρμένων αρθρώσεων που έχουν χάσει ένα σημαντικό απόθεμα μετάλλων και την ικανότητα να αντέχουν το στρες και την καταστροφή.

Επομένως, με την ηλικία, η ευαισθησία στη νόσο αυξάνεται. Μετά από 70 χρόνια, η αρθροπάθεια διαγιγνώσκεται σε κάθε δεύτερο συνταξιούχο. Δεδομένου ότι το μέγιστο φορτίο πέφτει στα πόδια (ένα άτομο κινείται - περπατά, στέκεται, τρέχει, πηδά), εδώ σχηματίζονται τα πρώτα σημάδια αρθροπάθειας.

Συμπτώματα αρθροπάθειας

Η ασθένεια των αρθρώσεων μπορεί να διαγνωστεί από μια σειρά επώδυνων συμπτωμάτων - πόνο, οίδημα, τσούξιμο.

Σύμπτωμα #1: Πόνος

Το κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος στις αρθρώσεις. Η εμφάνισή του σχετίζεται με παραμόρφωση των αρθρικών καψουλών και σχηματισμό αναπτύξεων.

Εάν έχετε αρθροπάθεια, τα συμπτώματα του πόνου θα αυξηθούν με την κίνηση και θα μειωθούν με την ανάπαυση.

Ή να εμφανιστείτε σε μια άβολη θέση και να εξαφανιστείτε όταν επιλέγετε μια θέση που είναι άνετη για το πόδι και την άρθρωση. Με αυτόν τον τρόπο, η αρθροπάθεια διαφέρει από την αρθρίτιδα, στην οποία πονάει, αντίθετα, πιο συχνά τη νύχτα, κατά την ανάπαυση και πονάει λιγότερο τη μέρα, όταν το άτομο «βηματίζει».

Στην αρχή της νόσου, ο πόνος εμφανίζεται περιοδικά (με κίνηση ή άβολη στάση). Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο πόνος γίνεται πιο συχνά αισθητός και γίνεται πιο δυνατός. Φτάνει στο σημείο που η ξεκούραση δεν φέρνει ανακούφιση, οι αρθρώσεις πονάνε ακόμα και σε ηρεμία. Δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή η κυκλοφορία του αίματος είναι ήδη εξασθενημένη, η άρθρωση γίνεται «ευαίσθητη» στις καιρικές αλλαγές («συστροφές», πονάει).

Σύμπτωμα Νο. 2: τσούξιμο

Το τσούξιμο συμβαίνει λόγω της χαλαρής αμοιβαίας διάταξης των οστών στην πάσχουσα άρθρωση μεταξύ τους.

Ωστόσο, ελαφρύ τσούξιμο είναι επίσης δυνατό σε υγιείς αρθρικές κάψουλες (με αδύναμους συνδέσμους, με κληρονομικά κινητές αρθρώσεις).

Η τραγανή αρθροπάθεια χαρακτηρίζεται από ανάπτυξη. Με τον καιρό εντείνεται, γίνεται πιο δυνατό και πιο διακριτό.

Σύμπτωμα Νο. 3: παραμόρφωση της άρθρωσης και μειωμένη κινητικότητα

Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται καθώς η ασθένεια εξελίσσεται. Προχωρά μαζί με αυξημένο πόνο και σχετίζεται με την ανάπτυξη συσσωρεύσεων αλατιού, που εμποδίζουν την πλήρη κάμψη και ανόρθωση της άρθρωσης. Η παραμόρφωση γίνεται αισθητή στα τελευταία στάδια της νόσου. Πρώτα, η άρθρωση διογκώνεται, μετά εμφανίζονται "χτυπήματα", σχηματίζεται μια ανθυγιεινή κάμψη, "στρέψη" της αρθρικής κάψουλας.

Θεραπεία αρθρώσεων με οστεοαρθρίτιδα

Η θεραπεία της αρθροπάθειας (οστεοάρθρωση) βασίζεται σε δύο αξιώματα - την εξάλειψη του στρες και την παροχή στις αρθρώσεις με επαρκή θρέψη. Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοαρθρίτιδα προκειμένου να επιτύχετε βιώσιμη βελτίωση και να σταματήσετε την καταστροφή του χόνδρου και τον εκφυλισμό του οστικού ιστού; Η θεραπεία της παραμορφωτικής αρθρώσεως χρησιμοποιεί μια σύνθετη προσέγγιση. Στον ασθενή συνταγογραφούνται δισκία και ενέσεις, κομπρέσες και φυσιοθεραπεία.

Όταν διαγνωστεί με οστεοαρθρίτιδα, η θεραπεία δεν μπορεί να είναι μονόπλευρη.

Δεν μπορείτε απλώς να θρέψετε τον ιστό του χόνδρου με χονδροπροστατευτικά ή απλώς να χαλαρώσετε τους μύες. Τα μονόπλευρα μέτρα δεν θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση μιας τόσο σοβαρής ασθένειας.

Πώς να αντιμετωπίσετε σωστά την αρθροπάθεια; Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, επιλέγονται διάφοροι τομείς θεραπείας:

• Φαρμακοθεραπεία: χάπια, ενέσεις, αποκλεισμοί. Για την αρθροπάθεια, η θεραπεία με δισκία, σκόνες και κάψουλες τροφοδοτεί τον οργανισμό με χονδροπροστατευτικά. Τα σκευάσματα με χονδροϊτίνη ενισχύουν τη σύνθεση κολλαγόνου, το οποίο θρέφει και αποκαθιστά τον ιστό του χόνδρου. Αυτά είναι η γλυκοζαμίνη και η θειική χονδροϊτίνη. Παράγονται με τη μορφή δισκίων για αρθρώσεις, κάψουλες ή σκόνες. Βοηθούν στα αρχικά στάδια της νόσου και χάνουν την αποτελεσματικότητά τους σε προχωρημένες καταστάσεις, όταν ο χόνδρος έχει σχεδόν πλήρως φθαρεί ή καταστραφεί. Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση (ενδοπροσθετική), αντικαθιστώντας την κατεστραμμένη άρθρωση με τεχνητό ιστό. Συνταγογραφούνται επίσης ενέσεις με αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά συστατικά - αποκλεισμοί. Και ενέσεις στην άρθρωση. Σε περίπτωση αρθρώσεως, με τη βοήθειά τους, εισάγονται γέλες στην άρθρωση των οστών, προσομοιώνοντας το ενδοαρθρικό υγρό, καθώς και παυσίπονα και αντιφλεγμονώδεις ουσίες.

  Οι ενέσεις στην άρθρωση διασφαλίζουν ότι το φάρμακο φτάνει στο κέντρο της φλεγμονής.

  Η χρήση τέτοιων ενέσεων σάς επιτρέπει να μειώσετε τον αριθμό των δισκίων για την αρθροπάθεια. Επίσης, τα σύμπλοκα βιταμινών-ορυκτών συνταγογραφούνται για τη θρέψη των ιστών.

• Θεραπεία άσκησης. Για την αρθροπάθεια, ο θεράπων ιατρός επιλέγει ένα σύνολο γυμναστικών ασκήσεων για να εκτελέσει ανεξάρτητα στο σπίτι. Μπορείτε να μάθετε πώς να τα εκτελείτε σε μαθήματα άσκησης θεραπείας στην κλινική.

  Η γυμναστική για την αρθροπάθεια βοηθά στην αποκατάσταση του μυϊκού τόνου και στην εξάλειψη μιας από τις αιτίες της νόσου - αδυναμία των μυϊκών ινών.

• Φυσικοθεραπευτική θεραπεία. Αυτό περιλαμβάνει θεραπεία κρουστικών κυμάτων (καταστρέφει μεγάλες αποθέσεις αλατιού, ομαλοποιεί τη ροή του αίματος, ενεργοποιεί τη σύνθεση του δικού του κολλαγόνου), οξυγονοθεραπεία (κορεσμός της άρθρωσης με οξυγόνο), μασάζ (χαλάρωση των μυών και εκφόρτωση των αρθρώσεων), ηλεκτροθεραπεία, τεχνικές κυμάτων.
• Διαιτητική τροφή. Όταν διαγνωστεί η οστεοαρθρίτιδα, η πορεία της νόσου εξαρτάται από τη διατροφή. Για την οστεοαρθρίτιδα, η δίαιτα αποκλείει οποιαδήποτε φυτά νυχτολούλουδου (πατάτες, ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες). Επίσης, η διατροφή για την αρθροπάθεια περιορίζει το αλκοόλ, τη ζάχαρη, τα αρτοσκευάσματα, τη ζαχαροπλαστική.
• Χρήση πρόσθετων ενισχυτών (ορθοπεδικοί κορσέδες για στήριξη αρθρώσεων - ορθοσωμάτων);

• Εναλλακτικές θεραπείες. Αυτές περιλαμβάνουν τον βελονισμό (βελονισμό σε αντανακλαστικά σημεία που ενεργοποιούν τη ροή του αίματος σε ορισμένα μέρη του σώματος), την ομοιοπαθητική θεραπεία και την ιρουδοθεραπεία.

Για την επιτυχή αντιμετώπιση της αρθροπάθειας, είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί ολόκληρο το σύμπλεγμα των αναφερόμενων διαδικασιών και μέτρων για αρκετούς μήνες (από 4 έως 7).

Ποιος θεραπεύει την αρθροπάθεια

Ποιος γιατρός είναι ειδικός στη θεραπεία της αρθροπάθειας; Παραθέτουμε τους ειδικούς που μπορούν να σας παράσχουν αποτελεσματική βοήθεια:

• Ο ρευματολόγος είναι γιατρός που θεραπεύει με θεραπευτικές μεθόδους (δισκία, ενέσεις, φυσιοθεραπεία).
• Ο αρθρολόγος είναι γιατρός που ειδικεύεται στη διάγνωση και τη θεραπεία αρθρικών παθήσεων, κατέχει μεθόδους συντηρητικής και χειρουργικής θεραπείας, δυστυχώς, μια σπάνια ειδικότητα.
• Ορθοπαιδικός - τις περισσότερες φορές εργάζεται με ασθενείς σε εξωτερική βάση, αλλά σε εξειδικευμένα ερευνητικά ινστιτούτα οι ορθοπεδικοί χειρουργοί πραγματοποιούν χειρουργική θεραπεία.
• Ο θεραπευτής και ο χειρουργός είναι γιατροί που είναι διαθέσιμοι σε οποιαδήποτε κλινική. είναι αυτοί που πρέπει να επικοινωνήσετε για να λάβετε παραπομπή για αρχική εξέταση και θεραπεία.

Θεραπεία της αρθροπάθειας με λαϊκές θεραπείες

Τι μπορείτε να κάνετε μόνοι σας; Όταν διαγνωστεί με αρθροπάθεια, η θεραπεία με λαϊκές θεραπείες στο σπίτι μπορεί συχνά να μειώσει τον πόνο και να διατηρήσει την κινητικότητα.

Η αρθροπάθεια αντιμετωπίζεται συχνά με ζελατίνη (την οποία το σώμα χρησιμοποιεί για την αποκατάσταση του ιστού του χόνδρου).

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας

Η πρόληψη της παραμορφωτικής οστεοαρθρίτιδας αποτελείται από τα ακόλουθα μέτρα:

• Περιορισμός φορτίου.
• Μασάζ μετά από φυσική δραστηριότητα.
• Ένα πλήρες υγιεινό μενού με βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα και βακτήρια (προϊόντα γάλακτος που έχουν υποστεί ζύμωση), υδατάνθρακες, λίπη και πρωτεΐνες.
• Έλεγχος του υπερβολικού βάρους.

Όταν διαγνωστεί η οστεοαρθρίτιδα, η πορεία της νόσου εξαρτάται από τα προληπτικά μέτρα, τη διατροφή και την παρουσία σωματικού (συναισθηματικού) στρες.

Η πρόληψη της νόσου συνιστάται για τα άτομα των οποίων η εργασία και οι καθημερινές δραστηριότητες συνεπάγονται αυξημένη πίεση στις αρθρώσεις. Και επίσης για όσους η ηλικία τους υπερβαίνει τα 45 έτη.

Η αρθροπάθεια είναι πιο εύκολο να προληφθεί παρά να θεραπευθεί. Είναι ευκολότερο να διατηρηθεί μια άρθρωση σε υγιή κατάσταση παρά να αποκατασταθεί ο ιστός του χόνδρου μετά την καταστροφή του.